Qué sabemos nós que non saiban
Aspedras, a xiada e o Sol
Ou os Urcos do son
Verbas do luar
Bicos dende o alén
E os susurros das Mouras
Despiden o xerán
A seguinte mañán
O seguinte solpor
Desacougo no ar
E bágoas no chan
Chamemos ás néboas
Que carregan a luz, pois miña é a labor
De pasala ás túas mans
Ollando ó redor
Mais aló dos salgueiros
Xa non queda máis
Que marchar diste lar
Deixemos ista terra ás fillas do mar
Que fan o amor
E pelexan a dor
O que sabemos nós que não saibam
As pedras, a geada e o Sol
Ou os Urcos do som?
Palavras do luar
Beijos do além
E os sussurros das Mouras
Despedem-se do crepúsculo
A seguinte manhã
O seguinte pôr do Sol
Desassossego no ar
E lágrimas no chão
Chamemos as névoas
Que carregam a luz, pois meu é o dever
De passá-la ás suas mãos
Olhando ao redor
Mais além dos salgueiros
Já não sobra mais o que fazer
Além de partir deste lar
Deixemos esta terra para as filhas do mar
Que admiram o amor
E lutam contra a dor
Tenha acesso a benefícios exclusivos no App e no Site
Chega de anúncios
Badges exclusivas
Mais recursos no app do Afinador
Atendimento Prioritário
Aumente seu limite de lista
Ajude a produzir mais conteúdo