Jantje zong een lied alleen en oma liet een traan
Zij werd verliefd op Jantje, is naar zijn concert gegaan
Plots gaf zij het zangertje een hele dikke zoen
En Jantje sprak: "Lief omaatje wil jij dat nooit meer doen!"

En hij zong toen:
Ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag
Kus wel meisjes, hele mooie
Witte en rooie
Maar ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag

Oma zwaaide met haar tas driftig in het rond
In enen viel haar kunstgebit in tweëen op de grond
Oma klom toen op 't toneel en ging voor Jantje staan
"Jij verwende palingkop kus mij nou spontaan!"

En hij zong toen:
Ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag
Kus wel meisjes, hele mooie
Witte en rooie
Maar ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag

Jantje zei toen: "Omaatje, het is toch maar een lied
Al die woorden zing ik wel, maar menen doe 'k 't niet"
De jonge ster was in de war, het werd hem wat te veel
En van de schrik kreeg Jan spontaan de baard in de keel

En hij zong toen:
Ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag
Kus wel meisjes, hele mooie
Witte en rooie
Maar ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag

En hij zong toen:
Ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag
Kus wel meisjes, hele mooie
Witte en rooie
Maar ja, ik kus geen bejaarden
Ik kus geen bejaarden vandaag